مقایسه ریز ساختار کوپلیمرهای اتیلن/۱- هگزن سنتز شده با کاتالیزور های متالوسن همگن و ناهمگن

کاتالیزورهای استخلاف دار (bis-2-phindzrcl2) و بدون استخلاف (bis-indzrcl2) بر پایه لیگاند ایندنیل سنتز و برای ساخت کوپلیمرهای اتیلن و 1- هگزن به شکل همگن و ناهمگن استفاده شد. برای نگه داری کردن این کاتالیزورها از نوعی نگه دارنده نانوسیلیکاتی (mcm-41) استفاده شد. کاتالیزورهای متالوسن استخلاف دار (bis-2-phindzrcl2) در حالت همگن و نگه داری شده فعالیتی کمتر را در کوپلیمرشدن نسبت به کاتالیزور بدون استخلاف (bis-indzrcl2)  نشان دادند. از روش های آزمون dsc، tref و cnmr برای شناسایی ریزساختار کوپلیمرهای تهیه شده استفاده شد. بررسی سینیتیک کاتالیزورهای همگن استفاده شده در کوپلیمرشدن بیانگر کاهش مقدار  شاخص فروپاشی (di) و در نتیجه ناپایداری سینیتیک آنها بود، درحالی که برای کاتالیزورهای ناهمگن این مقدار به سمت عدد یک میل کرد که نشانگر پایدارترشدن سینتیک این نوع از کاتالیزورها بود. همچنین، نتایج سینتیکی اثر منفی وجود کومونومر را بر فعالیت کاتالیزور در حالت همگن و ناهمگن نشان داد. نتایج توزیع توالی سه تایی حاصل شده از آزمون nmr نشان می دهد، سهم توالی های حاوی اتیلن نظیر eee، ece و eec نسبت به سایر توالی ها بیشتر است. کومونومرپذیری کاتالیزور استخلاف دار (bis-2-phindzrcl2) نسبت به کاتالیزور بدون استخلاف (bis-indzrcl) بیشتر بوده و مقدار کومونومر از مقدار ۱/۳ به ۵/۴ درصد افزایش نشان داد. همچنین، بررسی ریزساختار در کاتالیزورهای نگه داری شده افزایش ناهمگنی در توزیع کومونومر را برای کوپلیمرهای تولید شده نسبت به کاتالیزورهای همگن نشان داد. توزیع اندازه ضخامت لاملاها برای پلیمرهای حاصل از کاتالیزورهای ناهمگن استخلاف دار (bis-2-phindzrcl2) در محدوده ۳-۸ آنگستروم قرار داشت، در حالی که برای کاتالیزورهای ناهمگن بدون استخلاف دار (bisindzrcl2) در محدوده ۱۶-۳ آنگستروم بود.